Uzdrowisko w Iwoniczu-Zdroju na archiwalnych i aktualnych fotografiach. Dawny urok pozostał [ZDJĘCIA]

Obok współczesnych prezentujemy również archiwalne, czarno-białe fotografie ze zbiorów Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Przemyślu oraz Narodowego Archiwum Cyfrowego.

Na zdjęciach udostępnionych przez WUOZ widzimy altanę w Iwoniczu-Zdroju, które należy do najstarszych polskich uzdrowisk wymienianych już w XVI w.

- Centrum uzdrowiska posiada stosunkowo jednolitą stylistycznie zabudową, to synteza stylu szwajcarskiego z późno klasycystycznym nurtem architektury polskiej - informuje Podkarpacki Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Uzdrowisko Iwonicz-Zdrój jest jednym z najstarszych w Polsce. Jako uzdrowisko wzmiankowane było już w 1578 r. w książce Cieplice przez nadwornego lekarza Stefana Batorego. W 1630 r. po raz pierwszy zostały opisane walory lecznicze iwonickich wód wraz z podaniem wskazań lekarskich. Źródła kąpielowe wspomniane były już w 1633 r. przez biskupa przemyskiego Firleja. Wtedy też zaczęto zwracać uwagę na doskonały klimat uzdrowiska. Który do dnia dzisiejszego ściąga w te okolice rzesze kuracjuszy i turystów.

Znajduje się wśród wzgórz Beskidu Niskiego w dolinie Potoku Iwonickiego. Położenie pośród lasów jodłowo–bukowych, sprzyjający mikroklimat oraz złoża wód leczniczych nadają uzdrowiskowego charakteru temu miejscu.

Architektura budynków sanatoryjnych jest dodatkowym atutem tego uzdrowiska. Szczególnie zachwyca główny deptak, pijalnia wód ora budynki poszczególnych sanatoriów i zabytkowych willi.

Największe bogactwo Iwonicza-Zdroju stanowią lecznicze wody mineralne, które służą do inhalacji, kuracji pitnych i kąpielowych oraz do produkcji iwonickiej soli leczniczej i kosmetyków ze znakiem „Iwoniczanka”.